Rak piersi to wysoce niebezpieczny nowotwór stanowiący najpospolitszą pośród kobiet podstawą śmierci związanych z chorobami nowotworowymi. Jego optymalnie wczesne wykrycie daje jednakże perspektywę na skuteczne uleczenie, dlatego tak ważna jest profilaktyka.
Przeciwdziałanie rakowi piersi
Zaleca się, żeby każda kobieta bez wyjątku, która znajduje się powyżej 20 roku życia, w samodzielny sposób i z dochowaniem odpowiedniej regularności, sprawdzała swoje piersi. W odniesieniu do kobiet w wieku rozrodczym, takie badanie najkorzystniej jest wykonywać 2-3 dni po tym jak zakończy się menstruacja, tymczasem w przypadku kobiet po klimakterium samokontrola piersi powinno się wykonywać raz w miesiącu, najlepiej w bezwzględnie sprecyzowanym jego dniu (np. 1-ego lub 10-tego dnia miesiąca).
Samobadanie pod kątem wczesnego rozpoznawania nowotworu piersi opiera się nie wyłącznie na monitorowaniu czy nie pojawiły się zmiany w formie widocznych zgrubień albo zmiany w zabarwieniu skóry piersi czy też brodawki, ale dodatkowo czy węzły chłonne pod pachami nie uległy powiększeniu bądź dodatkowo czy po naciśnięciu brodawki nie wydziela się z niej krwawa bądź surowicza wydzielina. Te wszystkie anomalie mogą być efektem nowotworu piersi i z tego powodu ich rychłe zlokalizowanie zwiększa szanse na pomyślność w terapii.
Z wyłączeniem klasycznego, samodzielnego badania piersi można wyróżnić także badanie USG piersi i mammografię. Badanie USG doradzane jest młodym kobietom pomiędzy 25, a 40 rokiem życia i należy je przeprowadzać raz na 2 lata. Wynika to z faktu, że piersi u młodych kobiet składają się przede wszystkim z tkanki gruczołowej co upraszcza badanie ultrasonografem. Tymczasem mammografia (czyli prześwietlanie piersi za pomocą promieni rentgenowskich) powinna być wykonywana przez kobiety po 40 roku życia, ponieważ podówczas piersi kobiety składają się w tym przypadku już przeważnie z tkanki tłuszczowej. Mammografię także należy wykonywać nie mniej niż raz na 2 lata by na czas odnaleźć wszystkie anomalie.
Leczenie nowotworu piersi
Jeżeli w trakcie któregokolwiek z kontroli wyjdzie na jaw, że w piersiach wytworzyły się zmiany nowotworowe, kluczowe jest zastosowanie odpowiedniej możliwości leczenia. Zależy ona nie wyłącznie od stopnia zaawansowania, ale również od rodzaju nowotworu. Najważniejsze z nich to leczenie operacyjne, chemioterapia i radioterapia.
Najbardziej rozpowszechnioną metodą terapii raka piersi jest leczenie operacyjne. Jego efektywność szacuje się na około 70%. W przypadku odpowiedniej dokładności zabiegu oraz odpowiednio wcześnie przeprowadzonego zabiegu można spodziewać się, że nie będzie powikłań oraz przerzutów, co zwiększy prawdopodobieństwo na przeżycie w przeciągu 5 lat po operacji.
Chemioterapia, czyli leczenie raka piersi przy pomocy optymalnie skonfigurowanych substancji przeciwnowotworowych może być stosowana na różnych etapach choroby. Po pierwsze znajduje ona zastosowanie przed zabiegiem (chemioterapia przedoperacyjna) w momencie kiedy anomalia nowotworowa jest duża (powyżej 5 centymetrów), a komórki nowotworowe pojawiły się także w węzłach chłonnych. Po drugie, wykorzystuje się ją również jako dopełnienie po leczeniu chirurgicznym (chemioterapia uzupełniająca). Ma ona naówczas zadanie zniszczenie komórek nowotworowych, które znalazły się w innych organach. Chemioterapię wykorzystuje się dodatkowo przy kuracji wysoko rozwiniętego stadium nowotworu piersi z silnymi przerzutami. Ma to na celu zmniejszenie ryzyka powiększania nowotworu i przedłużenie życia.
Radioterapia z kolei opiera się na napromieniowaniu miejsca, w którym mieścił się nowotwór, a także pobliżu węzłów chłonnych. Stosuje się w tym celu promieniowanie jonizujące. Radioterapia to technika leczenia nowotworu piersi w przypadku raka inwazyjnego, który zaskutkował koniecznością zastosowania mastektomii lub też podczas gdy występuje wysokie ryzyko reaktywacji nowotworu w związku z obecnością komórek nowotworowych w przynajmniej 4 węzłach chłonnych.